λαθήβας

λαθήβας, ὁ (Α)

(κατά τον Ησύχ.) αυτός που λησμονεί τη νεότητα, ο γέροντας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. λαθ- τού λανθάνω (πρβλ. παθ. αόρ. ἔ-λαθ-ον) + ἥβη].